zatarasować się

zatarasować się
сов.
запере́ться; забаррикади́роваться

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "zatarasować się" в других словарях:

  • zatarasować — dk IV, zatarasowaćsuję, zatarasowaćsujesz, zatarasowaćsuj, zatarasowaćował, zatarasowaćowany «zagrodzić, zabarykadować drogę, przejście; zamknąć (drzwi, wejście itp.) zastawiając czymś» Zatarasować przejście dla pieszych. Ulica zatarasowana… …   Słownik języka polskiego

  • zabarykadować — dk IV, zabarykadowaćduję, zabarykadowaćdujesz, zabarykadowaćduj, zabarykadowaćował, zabarykadowaćowany «zagrodzić drogę, przejście barykadą, uniemożliwić dostęp, wejście do czegoś, zatarasować» Zabarykadować ulicę. Zabarykadować drzwi, okna.… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na …   Słownik języka polskiego

  • zastawić — dk VIa, zastawićwię, zastawićwisz, zastawićstaw, zastawićwił, zastawićwiony zastawiać ndk I, zastawićam, zastawićasz, zastawićają, zastawićaj, zastawićał, zastawićany 1. «stawiając gdzieś wiele czegoś, zapełnić czymś» Zastawić półkę naczyniami.… …   Słownik języka polskiego

  • zasunąć — dk Vb, zasunąćnę, zasunąćniesz, zasunąćsuń, zasunąćnął, zasunąćnęła, zasunąćnęli, zasunąćnięty, zasunąćnąwszy zasuwać ndk I, zasunąćam, zasunąćasz, zasunąćają, zasunąćaj, zasunąćał, zasunąćany 1. «przysunąwszy, przesunąwszy coś zatarasować,… …   Słownik języka polskiego

  • wejście — n I 1. rzecz. od wejść. 2. lm D. wejść «miejsce, którym się wchodzi (do jakiegoś wnętrza), którym można wejść; brama, drzwi, wrota, otwór» Główne, boczne wejście. Osobne, nie krępujące wejście. Wejście frontowe a. wejście od frontu. Wejście… …   Słownik języka polskiego

  • wyjście — n I; lm D. wyjść 1. rzecz. od wyjść ◊ Punkt wyjścia czegoś «to, co stanowi zaczątek, podstawę, podłoże czegoś» 2. «miejsce, otwór, przez który się wychodzi; drzwi» Boczne, główne, tylne, zapasowe wyjście. Pokój z wyjściem do ogrodu. Wyjście na… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»